Hoe ruimdenkend kun je zijn?

Het Ondermaanse is niet nationalistisch of gewoon rechts; dat weet u ondertussen wel als u een regelmatige lezer van dit blog bent.
Maar de vraag of schrijver dezes toevallig niet ook een zogenaamde Gutmensch moet worden genoemd, is gerechtvaardigd, vind ik. Voor wie de term in kwestie nog niet kende: een Gutmensch is een begrip dat tegenwoordig wordt gebruikt door personen ter rechterzijde van het politieke spectrum; de hoek waarin zich GeenStijl en de Annabel Nanninga's van deze wereld bevinden. Een kort synoniem voor iemand die te allen tijde politiek correct is; zoiets.
Overigens schijnt de term afkomstig te zijn van Nietzsche. Voor hem was de Gutmensch ook een verachtelijk persoon, want het exacte tegendeel van de eveneens door Nietzsche geïntroduceerde Übermensch.
U begrijpt: als we nog even op dit thema doorgaan, dan zijn we voorlopig nog niet klaar.

Hoe dan ook, de vraag in hoeverre Het Ondermaanse zich altijd conformeert met de links-progressieve canon drong zich deze week weer eens even flink op.

Dat het gedoe rondom Zwarte Piet weer aanzwol, is zo langzamerhand een traditie geworden. Wel één die ineens een nieuw gezicht kreeg door de actie van een aantal mensen uit noordoost Friesland, die een demonstratie van anti-Zwarte Piet-activisten tegenhielden.
Uit dit laatste kwam trouwens weer een heel andere discussie voort, die misschien nog wel belangrijker is dan de Zwarte Piet-controverse, namelijk de kloof tussen de Randstad en de landelijke gewesten in het noorden en oosten van ons land.

Al wat langer speelt de #MeToo hausse. Dat begint eigenlijk pas de laatste week op een discussie te lijken. Daarvoor was het vooral een kwestie van naming and shaming waarbij het onderscheid tussen slachtoffers en daders zonneklaar was. Geen discussie, maar algemene en breed uitgemeten ontzetting.

Begin deze week, tenslotte, was er de uitspraak van het College voor de Rechten van de Mens, dat bepaalde dat de islamitische politieambtenaar Sarah Izat een hoofddoek mag dragen tijdens haar werk op het politiebureau. De crux hierbij is dat mevrouw Izat die hoofddoek mag combineren met het politieuniform. Eerder had haar werkgever overigens al aangegeven dat zij het werk ook in burger mag doen en dat de werkgever dan geen bezwaar had tegen het dragen van een hoofddoek.

Ik begin maar even met het laatste nieuwsfeit en om meteen met de deur in huis te vallen: wat mij betreft heeft het College een verkeerde afweging gemaakt.
Een uniform is en betekent precies wat het woord zegt: allen die het uniform dragen zijn exact gelijk gekleed. Zeker als men in uniform een openbare functie uitoefent, lijkt me dit van belang. Tegenover de burger dien je niets meer en niets minder te tonen dan wat je functie inhoudt. Als agent draag je ook geen willekeurig wollen mutsje of een hoge hoed. Nog problematischer wordt het als een ambtenaar in functie een overduidelijk zichtbaar religieus symbool draagt. Wat de hoofddoek in dit specifieke geval is. Mevrouw draagt die hoofddoek omdat de al dan niet geschreven mores binnen haar religie dat in de openbare ruimte voorschrijft. Ze presenteert zich daarbij dus nogal nadrukkelijk als politieambtenaar èn als aanhanger van de Islam.
Dat lijkt me in een land waar we formeel scheiding van kerk en staat hebben niet goed.
Eerlijk gezegd vind ik dat die scheiding in Nederland nog flink wat aanscherping kan gebruiken, maar dit terzijde

Dat mevrouw zelf totaal niet begrijpt dat die scheiding van kerk en staat in Nederland bestaat, blijkt trouwens wel uit het feit dat het haar ambitie is ooit de eerste Nederlandse rechter met een hoofddoek te worden. Nou, mooi niet, mevrouw; hier geldt het Nederlandse recht en niet de Sharia.

Ben ik dan toch géén Gutmensch?
Nou.. een beetje wel. Dat gezeur over Zwarte Piet, bijvoorbeeld moet nu zo langzamerhand maar eens eindigen. Zoals mevrouw Douwes uit Harkema zei: het is een kinderfeest en we willen daarbij geen demonstranten. Dat vind ik ook. Dus ook geen demonstranten die persé willen vasthouden aan pikzwarte pieten.
Ik stel voor dat Zwarte Piet vanaf volgend jaar gewoon Piet heet. De relatie met zijn werk (een paar roetvegen) is prima, maar de link met ras halen we eraf. Hou dat een paar jaar vol en de kinderen weten niet beter. Zou het hen ècht wat uitmaken welke kleur Piet heeft? Wat is een traditie voor kinderen? Het begrip heeft voor hen nauwelijks betekenis, waarschijnlijk. Alleen wij ouderen zitten met de erfenis van een Piet die koste wat kost zwart moet zijn. Onzin, natuurlijk. Wij volwassenene zijn er alleen bij om ervoor te zorgen dat ons grut niet in zeven sloten tegelijk loopt en eventueel om ze te troosten als ze toch schrikken van Sinterklaas of Piet.
Gewoon doén en over vijf jaar praat niemand er meer over.
 Als we over vijf jaar tenminste nog Sinterklaas vieren, want Santa Claus en Halloween staan al een tijdje klaar om die nieuwe eindejaars-traditie te worden. Dáár zou ik me als hoeder van het Nederlandse cultuurgoed zorgen over maken.

Over #MeToo en daders en slachtoffers een andere keer. Misschien kristalliseert één en ander in de komende maanden nog wat verder uit. Voorlopig vind ik al die verhalen vooral erg vermoeiend en de volksgericht-achtige sfeer eromheen nogal ongemakkelijk.